Het aantal dak- en thuislozen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is de laatste tien jaar meer dan verdubbeld (+142,2 %), zo blijkt uit de studie Dak- en thuislozen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest van Benoît Quittelier en Nicolas Horvat. Des te zorgwekkender is dat deze stijging hoogstwaarschijnlijk wordt onderschat, aangezien de telling van verschillende categorieën van mensen nog altijd zeer onvolledig is. Ook het aandeel van de meest precaire woonsituaties is sterk gestegen: in 2018 behoorde meer dan één op de twee getelde personen tot de categorie “daklozen”. Het aantal mensen binnen deze categorie is de afgelopen tien jaar met maar liefst 327,6 % toegenomen.
Sinds 2008 organiseert het Steunpunt Thuislozenzorg Brussel, dat onlangs werd omgedoopt tot Bruss’Help vzw een tweejaarlijkse uitgebreide enquête om de toestand van dak- en thuislozen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest in kaart te brengen. Met die telling wil men meer inzicht te krijgen in de verschillende vormen van dak- en/of thuisloosheid in alle negentien gemeenten van het gewest. De enquêtes, telkens afgenomen volgens hetzelfde protocol, maken het mogelijk om evoluties in kaart te brengen en zo dit complexe fenomeen beter te begrijpen.
Een van de redenen waarom een steeds groter deel van de Brusselse bevolking het risico loopt om dak- of thuisloos te worden is de toename van de sociaal-economische ongelijkheid. De verarming van de arbeidersklasse en de meest kwetsbare groepen van de middenklasse is de afgelopen tien jaar alleen maar toegenomen. Tussen 2007 en 2017 is het aantal mensen met een leefloon met 73,4 % gestegen. In januari 2017 kreeg een vijfde van de Brusselse bevolking tussen 18 en 64 jaar een bijstandsuitkering of een vervangingsinkomen. Er is ook “een groeiende kloof, enerzijds tussen de evolutie van sociale minima en deze die personen nodig hebben, en anderzijds tussen het aanbod van toegang tot sociale rechten en de reële mogelijkheden van de personen om hieraan te beantwoorden”
De volledige studie lees je hier.