français
Onderzoekers van de Université Catholique de Louvain in Brussel proberen te achterhalen wat de invloed is van de lengte van telomeren op onze resistentie voor het coronavirus. Ze analyseerden daarvoor de telomeren van zeventig patiënten die tijdens de eerste COVID-golf gehospitaliseerd waren. Ze vergeleken de gegevens daarna met celmateriaal van vijfhonderd gezonde vrijwilligers. Daaruit bleek een duidelijk verband tussen de lengte van de telomeren en de ernst van het ziektebeeld als gevolg van een COVID-besmetting.
Telomeren zijn niet coderende DNA-sequenties die zich aan de uiteinden van chromosomen bevinden en die de chromosomen moeten beschermen. Hun lengte vermindert met de leeftijd. Algemeen kan gesteld worden dat korte telomeren geassocieerd kunnen worden met een aantal chronische aandoeningen en met het verminderen van de efficiëntie van ons immuunsysteem.
“De belangrijkste risicofactor bij een COVID-besmetting is de leeftijd”, bevestigen de onderzoekers van het Institut de recherche expérimentale et clinique (IREC) in Sint-Lambrechts-Woluwe in hun wetenschappelijk artikel in het tijdschrift Aging. “Toch zien we dat het ziektebeeld niet homogeen is in dezelfde leeftijdsgroep.”
We ontdekten dat een substantieel en significatief deel van de patiënten die een ernstige infectie doormaakten ook kortere telomeren hadden dan de vrijwilligers in de referentiegroep”, zegt Dr Anabelle Decottignies, telomerenspecialist van het l’Institut de Duve. “Korte telomeren geven een groter risico op ernstige ziekte, de patiënten belanden sneller en meer op intensieve zorgen en de mortaliteit ligt hoger. Bovendien vertoont het longweefsel van patiënten met kortere telomeren een grotere afstervingsgraad bij de longcellen.”