Nieuw beheersplan moet unieke Michelsbergnederzetting in het Zoniënwoud beschermen

Boswachters en houtvesters van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest hebben een grootschalig plan uitgewerkt om een archeologische site aan de vijvers van Bosvoorde, deels onder het Zoniënwoud, te conserveren. Op die plek, tussen twee valleitjes die een beek voeden die verder noordwaarts in de Zenne uitmondt, bevindt zich een uitgestrekte archeologische site van negen hectaren die in 2002 als archeologisch erfgoed geklasseerd werd. Op de site vonden archeologen sporen van een grote versterkte nederzetting die stamt uit de Michelsbergperiode, een pezriode tijdens het Midden-Neolithicum, gedateerd tussen vijf- en vierduizend jaar geleden waarin onze streken te maken kregen met een grote golf van migraties van landbouwers.

Een getuige van de Michelsbergcultuur

Het Neolitische kamp is gelegen op een plateau en is voor een geoefend oog zichtbaar vanaf de wegen die er doorheen snijden. Het gaat concreet over wat archeologen een éperon barré noemen, een plateau met scherpe hellingen langs alle zijden, op één na, waar het plateau goed toegankelijk is. Tijdens de Michelsbergtijd waren de grachten, die de versterkte nederzetting omzoomden, veel dieper dan nu. In de loop der eeuwen zijn ze opgevuld met aarde en bladeren.

De versterking is goed geconserveerd, zoals veel archeologische vindplaatsen die zich onder het Zoniënwoud bevinden. In sommige delen van het uitgestrekte bos zijn grote arealen van het toenmalige Michelsberglandschap in de topografie bewaard. “De versterkte Michelsbergsite is de best bewaarde van heel Europa”, zegt Stéphane Vanwijsbergue, directeur van de Service Forestier de Bruxelles Environnement en verantwoordelijk voor de conservering van de archeologische sites in het Zoniënwoud. “Met het beheersplan willen we de resten bewaren en beschermen voor de toekomst”, aldus Vanwijsbergue.

Met dat doel zullen enkele forse beuken plaats moeten maken voor kleineren eiken, die minder schade aanbrengen in de ondergrond en beter bestand zijn tegen forse stormen, die er door de klimaatopwarming wellicht meer zullen plaatsvinden. Bovendien zullen de wortelgangen van de beuken gebruikt worden door de nieuwe aanplant van eiken om snel en diep te wortelen.