nederlands
Ce contenu est uniquement disponible en Néerlandais.
Uit een grootschalig doctoraatsonderzoek van Sofie Van Regenmortel van de VUB blijkt dat 54 % van alle Vlaamse en Brusselse zestigplussers risico heeft op één of andere vorm van sociale uitsluiting. Bij 16 % van de ouderen is die uitsluiting quasi volledig.
Van Regenmortel gebruikte voor haar onderzoek een representatief staal van 20275 zestigplussers, gespreid over 80 gemeenten in Vlaanderen en Brussel. Het cijfermateriaal was afkomstig van de Belgian Ageing Studies. Ze ging na in hoeverre de Vlaamse en Brusselse ouderen het risico lopen uitgesloten te worden. Ze breidde haar onderzoek uit met een breed gamma aan indicatoren, waarin niet enkel financiële drempels werden onderzocht, maar ook de participatie aan socio-culturele activiteiten, de toegang tot diensten en tot degelijke huisvesting én discriminatie op basis van leeftijd. Voorts onderzocht ze de digitale uitsluiting, hoe ouderen uitgesloten worden in hun sociale relaties en onderzocht ze zelfs hoe de buurt waarin mensen wonen kan leiden tot uitsluiting.
« Uit het onderzoek bleek dat je in Vlaanderen en Brussel vier belangrijke categorieën kunt definiëren waarbij telkens een andere graad van sociale uitsluiting geldt », zegt Van Regenmortel. « We zien dat slechts 46 % van de oudere bevolking geen risico loopt, dat wil zeggen dat ze op geen enkel vlak risico hebben op sociale uitsluiting. 26 % ondervindt financiële moeilijkheden en participeert nauwelijks aan het socio-culturele leven en 12 % is uitgesloten van zijn fysieke en sociale omgeving. De rest, 16 %, is ongeveer op alle vlakken uitgesloten. »
Uit ander onderzoek en op basis van gegevens uit de Vlaamse Armoedemonitor blijkt voorts dat bijna 14 procent van de vijfenzestigplussers in Vlaanderen onder de armoedegrens zit. Het bredere onderzoek van Van Regenmortel geeft aan dat 23 procent van de zéstigplussers in financiële nood verkeert.
« Vlaamse zowel als federale armoedebestrijdingsplannen hebben te weinig aandacht voor ouderen », besluit Van Regenmortel op basis van haar onderzoek. « De meeste aandacht gaat naar kinderen. Bovendien is het belangrijk om bij onderzoek naar uitsluiting breder te meten dan naar enkel armoede. Er zijn vele drempels die tot uitsluiting leiden. »